Wszystkie pory roku na cmentarzu

Kilka dni temu napisałam dla serwisu „rybnikowo„, iż wiosna do Rybnika wchodzi przez cmentarz żydowski. Tu bowiem, jeszcze zimą, zakwitają oczary – takie krzewodrzewa wygibasy. Nie kojarzę, by w jakimkolwiek innym rybnickim parku można je było zobaczyć.

Ten cmentarz to ważne dla mnie miejsce. Coraz częściej pracuję w jego pobliżu, przez co mam okazję po nim spacerować o różnych porach dnia.  Wszystkie żydowskie cmentarze mają na mnie pozytywny wpływ, a przynajmniej ja to tak odbieram. Nasza nekropolia, przez to że jest jedynie parkiem, nie ma tej tajemniczości, jaką mają zazwyczaj kirkuty. Ale za to ma inną moc. Ma moc tych „naszych”, których tu pochowano.  Nie leżeli tu jacyś cudzy, a nasi…

Wiele razy, w różnych miejscach pisałam na temat tego cmentarza.  Choćby na Forum Zapomnianego Rybnika. Dlatego nie będę powtarzać historii tego skrawka Rybnika. Pokopcie na „Zapomnianym”, tam są wszystkie informacje. 

Tu napiszę jedynie, że cmentarz jest piękny o każdej porze roku – nie tylko wczesną wiosną.

 

W maju kwitną tu rododendrony olbrzymy. Między nimi azalie.

Latem można tu się schować przed skwarem.

 

 

 

Jesienią można poszurać buciorami w liściach.

No i tylko brakuje upamiętnienia tego miejsca, by wszyscy widzieli, co tu kiedyś było.

Nie udało się w ubiegłym roku z projektem w ramach „budżetu obywatelskiego”. Trza dalej próbować. Do skutku. W końcu to im – moim Żydom obiecałam.  Gwiazda Dawida z mini świeczuszek, to było preludium.  Właściwe operowe bum bum dopiero będzie.

I wracamy do Excela z nazwiskami, imionami, datami, zawodami  😉 Czas szybko biegnie i wnet znowu na cmentarz przylezie zima, a  ja będę nadal z robotą w lesie (w dodatku wiosennym).

Kolega mi przed chwilą przypomniał, iż dokładnie dziś mija 70 lat od tragedii rodziny Ulmów z Markowej. Cmentarz w tej podkarpackiej wsi to też niezwykłe miejsce.